Það er svo sem lítið að segja um þessa mynd sem talar sínu máli sjálf.....

Ég ætti nú að fara að skrifa eitthvað hér fyrst ég er að halda úti þessari bloggsíðu mér og öllum til sárra leiðinda en hvað um það. Ég fór að hugsa um þessa dagsetningu sem margir trúa og treysta á að bara á þessum degi fari allt í handaskolum og tala jafnvel um að þurrka þennan ólukkudag út af almanakinu sem er ónýtur hvort sem er.Sumir fara varla út úr húsi af ótta við að detta og brjóta sig á einhvern hátt og til sjós er hreinlega bannað að elda svið á þessum degi og er það regla sem flestallir kokkar virða.Ég leysti stundum af sem kokkur og þegar ég var í mínum fyrsta túr og var að hafa til matinn,kom skipstjórinn að máli við mig og sagði mér að hann ætlaði ekki að skipta sér af minni matseld á nokkurn hátt að öðru leiti en því að hann færi fram á það að ég sleppti því að hafa svið á þessum leiðinda degi sem ég samþykkti með glöðu geði enda leiðinlegt að sjóða slíkan varning í veltingi og öllu sem því fylgir.
Við erum stödd í sama skipi nokkrum túrum seinna og erum á veiðum í fínu veðri og góður gangur í fiskeríinu þar til einn daginn í hádeginu að einn félagi okkar á leið upp í brú og fer að spjalla við kafteininn sem ber sig illa og segir að þetta sé tapaður dagur,föstudagurinn 13. og svo hafði hann séð að kokkurinn(aðalkokkurinn) var búinn að raða sviðakjömmum frá því deginum áður á bakka til að auka fjölbreytileika máltíðarinnar. Ekki vorum við fyrr búnir að borða en kallað er: hífa og trollið kom í einum göndli inn á dekk og fór góður hluti af vaktinni í að snúa ofan af öllu saman og síðan demt í sjóinn aftur með góðri samvisku. Eftir hálftíma endurtók sig sama sagan  og síðan aftur og aftur. Við héldum nú að þetta færi nú að taka enda því þetta væri nú ekki eðlilegt,ágætur botn og veðrið lék við okkur en þá er kallað aftur og við út á dekk en nú máttum við bíða í nokkurn tíma því nú var allt fast í botni og var verið að jagast á þessu stutta stund þar til togvírarnir hreinlega láku í sundur og þá tók við það skemmtilega verk að slæða draslið upp sem kom náttúrulega í einum hnút upp á dekk með hlerum og og vírum í kaupæti. Síðan var bara slegið í klárinn sem var heimfús og heimleiðin fór í að skera sundur þessa fínu togvíra svo hægt væri að gera veiðarfærið klárt.
 Mér datt þetta svona í hug.