Þegar maður er orðinn illa leiður á fannhvítri jörð þá horfir maður upp í loftið og sér þar sinn besta vin sem fær mann til gleyma sér örstutta stund.Þetta áhorf hefur ólík áhrif á manneskjuna,sumir standa rólegir aðrir liggja,sumir standa og góla á meðan aðrir hlæja að þessu öllusaman sem er hið besta mál. Tekið skal fram að ég stóð uppi í Tjarnardal og smellti þessari af eftir að hafa staðið utangátta í smá tíma. Hafið það gott.