Þegar ég var að stíga mín fyrstu skref á sjónum saknaði ég þess alltaf að geta ekki verið meira heima þegar jólin voru í nánd.Það er svo margt að gerast sem sjómennirnir missa hreinlega af nema þeir séu svo heppnir að hafa nælt sér í smá kvefpest svo þeir hafi einhverja gilda afsökun til að kúra heima í faðmi fjölskyldunnar.
Dorma uppi í rúmi eða sófa og hlaða inn á sig jólunum,vera mættur fram í eldhús í hvert skipti sem kökurnar renna sjóðheitar út úr ofninum og raða í sig þangað til átvaglið er rekið með harðri hendi fram aftur, sagt að
gera eitthvað gagn við jólaundirbúninginn fyrst heilsan sé orðin svona góð.
Oft hefur skipið verið að koma inn á Þorláksmessu og þá er margt eftir sem húsmóðirin hefur ekki komist yfir að gera einsog að koma upp útiseríum,handera skötuna ofl. Síðan koma jólin í friði og ró og enginn á sjó nema Hafliði og co en það er önnur saga sem verður sögð síðar.